Verbum

памногу, прысл. (разм.).

У вялікай колькасці, многа (звычайна пра тое, што паўтараецца).

• П. перапісваць адно і тое ж.

памол, ✂, м.

1. Перапрацоўка зерня на муку.

2. Якасць атрыманай мукі.

   • Мука мяккага памолу.

3. Змолатае збожжа, мліва.

   • Ёсць у запасе розны п.

|| прым. памольны, ✂.

памор, ✂, м.

Жыхар памор’я.

• Архангельскія паморы.

|| ж. паморка, ✂.

|| прым. паморскі, ✂.

памор’е, ✂, н.

На Поўначы: мясцовасць, якая прымыкае да марскога берага.

|| прым. паморскі, ✂.

памост, ✂, м.

1. Узвышэнне ў выглядзе дашчанай пляцоўкі.

   • Лектар узышоў на п.

2. Тое, што і падлога.

   • Кухня была з цагляным памостам.

памоўка, ✂, ж.

Гаворка (ужыв. звычайна ў прымаўцы: пра воўка памоўка, а воўк і тут — пра таго, хто паяўляецца ў той момант, калі пра яго гавораць ці думаюць; разм.).

памоўчваць, ✂; незак. (разм.).

Маўчаць, ухіляючыся ад размоў.

• Сядзі ды памоўчвай.

памочнік, ✂, м.

1. Чалавек, які памагае каму-н. у чым-н.

   • П. у рабоце.

2. Тое, што і намеснік (у 2 знач.).

   • П. машыніста цеплавоза.

|| ж. памочніца, ✂.

пампаваць, ✂; незак.

Падаваць у што-н. або выцягваць, здабываць помпай.

• П. ваду.

|| наз. пампаванне, ✂.

пампасы, ✂ і (спец.) пампа, ✂, ж.

Паўднёваамерыканскія стэпы.

|| прым. пампасавы, ✂ і пампасны, ✂.