Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пазамакаць, ; зак.

  1. Стаць мокрым, замокнуць — пра ўсё, многае.

    • Сена пазамакала.
  2. Набрыняўшы, перастаць цячы — пра ўсё, многае.

    • Бочкі пазамакалі.

пазаматачны, :

  • пазаматачная цяжарнасць — цяжарнасць, пры якой плод развіваецца па-за маткай.

пазамінулы, (разм.).

Які папярэднічаў мінуламу, пазалеташні.

  • П. год.

пазаморваць, ; зак.

Замарыць усіх, многіх.

  • П. коней.

пазамочваць, ; зак.

Замачыць, зрабіць мокрым усё, многае.

  • П. ногі.

пазамошчваць, ; зак.

Замасціць усё, многае.

  • П. вуліцы.

пазамуроўваць, ; зак.

  1. Закласці муроўкай усё, многае.

    • П. праёмы ў сценах.
  2. Змясціць усё, многае або ўсіх, многіх у памяшканні, тайніку, наглуха закладзеным муроўкай.

  3. перан. Пакрыць снегам, лёдам усё, многае (разм.).

    • Мароз пазамуроўваў вокны.

пазамываць, ; зак.

  1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

  2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае.

    • П. бялізну.
  3. Занесці пяском усё, многае.

    • Ямы ў рэчцы пазамывала пяском (безас.).

пазамыкаць, ; зак.

Замкнуць, зачыніць на ключ усё, многае ці ўсіх, многіх.

  • П. шуфляды.

пазамярзаць, ; зак.

  1. Пакрыцца лёдам, замерзнуць — пра ўсё, многае.

    • Рэкі пазамярзалі.
  2. Загінуць ад холаду — пра ўсіх, многіх або моцна замерзнуць — пра ўсіх, многіх.

    • Вераб’і пазамярзалі на марозе.