Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

заслон2, , м.

Хатняя пераносная лаўка.

|| прым. заслонны, .

заслона, , ж.

  1. Тое, што пакрывае, засланяе сабой.

    • Дымавая з. (паласа густога дыму для маскіроўкі; таксама перан. пра тое, што прызначана для маскіроўкі, пакрыцця тайных задум, чаго-н. нядобрага і пад.).
  2. Шырокае палотнішча, якое закрывае сцэну ад глядзельнай залы.

    • Падняць заслону.

заслуга, , ж.

Грамадска карысны ўчынак, дзейнасць, вартыя павагі і агульнага прызнання.

  • Атрымаць па заслугах.
  • З. перад навукай.

заслужаны, .

Які мае вялікія заслугі.

  • З. працаўнік.
  • З. артыст рэспублікі.
  • З. работнік культуры.
  • З. настаўнік.
  • З. майстар спорту (ганаровыя званні).

заслужыць, ; зак.

  1. Сваёй дзейнасцю стаць дастойным або дабіцца чаго-н.

    • З. узнагароду.
    • З. павагу.
    • З. папрок.
  2. Выслужыць, атрымаць за службу, працу.

    • З. права на адпачынак.

|| незак. заслугоўваць, .

заслухацца, ; зак.

Слухаючы што-н., захапіцца, забыць на ўсё.

  • Так цікава расказвае, што заслухаешся.

|| незак. заслухвацца, .

заслухаць, ; зак.

Выслухаць тое, што абвяшчаецца публічна.

  • З. справаздачу.
  • З. дакладчыка.

|| незак. заслухваць, .

заслядзіць, ; зак.

Затаптаць, забрудзіць слядамі ног.

  • З. падлогу.

|| незак. заследжваць, .

засмаглы, .

Сухі, высахлы, перасохлы.

  • Засмаглыя губы.

засмагнуць, ; зак.

  1. Звяць, засохнуць ад недахопу вільгаці.

    • Зеляніна паркаў засмагла без дажджу.
  2. Перасохнуць (пра губы, рот).

    • У роце засмагла.