заслужыць, ✂; зак.

  1. Сваёй дзейнасцю стаць дастойным або дабіцца чаго-н.

    • З. узнагароду.
    • З. павагу.
    • З. папрок.

  2. Выслужыць, атрымаць за службу, працу.

    • З. права на адпачынак.

|| незак. заслугоўваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)