Verbum

забраць, ✂; зак.

1. Узяць, захапіць.

   • З. з сабой рэчы.
   • З. у палон.
   • З. грошы.

2. Адняць, прымусіць патраціць.

   • Работа забрала многа часу.

3. перан., каго. Авалодаць кім-н., падчыніць сабе (разм.).

   • Мяне забраў страх.
   • З. за жывое.

4. Увабраць, засунуць (пра адзенне) або зменшыць у шырыні або даўжыні пры шыцці.

   • З. штаны ў боты.
   • З. рукаў.

|| незак. забіраць, ✂.

|| наз. забіранне, ✂ і забор, ✂.

• Забор вады.
• Забор пробы

|| прым. заборны, ✂.

• Заборная канструкцыя.

заброснелы, ✂.

Пакрыты, зацягнуты бросняй, цвіллю.

• Заброснелая сажалка.

|| наз. заброснеласць, ✂.

забруджвацца, ✂; незак.

Тое, што і брудзіцца.

забруджваць, ✂; незак.

Тое, што і брудзіць.

забрысці, ✂; зак. (разм.).

Брыдучы, зайсці куды-н.

• Карова забрыла ў агарод.

|| незак. забрыдаць, ✂.

забрытваць, ✂; незак.

Тое, што і брытаць.

забрыць, ✂; зак.

Забрыць каго або забрыць лоб каму (уст.) узяць у салдаты.

|| незак. забрываць, ✂.

забудавацца, ✂; зак.

1. Пасяліўшыся, паставіць будынкі.

   • З. на краі вёскі.

2. Стаць забудаваным.

   • Участкі забудаваліся дачамі.

|| незак. забудоўвацца, ✂.

забудаваць, ✂; зак.

Заняць пад будынак які-н. участак.

|| незак. забудоўваць, ✂.

|| наз. забудоўванне, ✂ і забудова, ✂.

забудоўшчык, ✂, м.

Той, хто будуецца, забудоўваецца на адведзеным участку.

• Індывідуальныя забудоўшчыкі.
• Завод-з.

|| ж. забудоўшчыца, ✂.