Verbum

сачыць​², ✂; незак.

1. Пра вадкасць: выцякаць па кроплі, струменьчыкам; цячы.

2. Здабываць што-н. з чаго-н.

   • С. мёд з сотаў.

|| наз. сачэнне, ✂.

сачэнь, ✂, м. (абл.).

Тоўсты мучны блін з начынкай.

сашмаргнуць, ✂; зак.

1. Шмаргнуўшы, сарваць што-н. або абарваць з паверхні.

   • С. колькі каласоў ячменю.

2. Шмаргануўшы, злучыць, сцягнуць што-н.

   • С. замок у куртцы.
   • С. матузамі капшук.

|| незак. сашморгваць, ✂.

сашморгацца, ✂; зак.

Сцерціся ад доўгага шморгання.

сашморгаць, ✂; зак.

1. Шморгаючы, сарваць што-н. або абарваць з паверхні.

   • С. лісце з галля.

2. Сцерці частым шморганнем.

   • С. венік.

сашнік, ✂, м. (спец.).

1. Частка сахі, плуга і некаторых іншых сельскагаспадарчых прылад — востры жалезны нарог, які падразае пласт зямлі знізу, праводзіць у глебе баразёнкі.

2. Шырокая стальная пласціна, прымацаваная да хобата лафета, якая, упіраючыся ў зямлю, перашкаджае адкату гарматы пасля выстралу.

|| прым. сашніковы, ✂.

сашпіліцца, ✂; зак.

Злучыцца разам (шпількай і пад.).

|| незак. сашпільвацца, ✂.

|| наз. сашпільванне, ✂.

сашрубаваць, ✂; зак.

1. Злучыць, змацаваць шрубамі.

2. Сапсаваць частым зашрубоўваннем і расшрубоўваннем.

|| незак. сашрубоўваць, ✂.

|| наз. сашрубоўванне, ✂.

саштурхнуць, ✂; зак.

Штурхнуўшы, зрушыць з месца.

• С. камень з дарогі.
• С. з моста ў рэчку (зверху ўніз).

|| незак. саштурхваць, ✂ і саштурхоўваць, ✂.

|| наз. саштурхванне, ✂ і саштурхоўванне, ✂.

сашчаміцца, ✂; зак. (разм.).

1. Шчыльна самкнуцца, злучыцца (пра зубы, пальцы і пад.).

2. перан. Пра сэрца, душу: адчуць боль, цяжар пад уплывам якога-н. пачуцця.

   • Ад жалю сашчамілася сэрца.

|| незак. сашчамляцца, ✂ і сашчэмлівацца, ✂.