сашчаміцца, ✂; зак. (разм.).

  1. Шчыльна самкнуцца, злучыцца (пра зубы, пальцы і пад.).

  2. перан. Пра сэрца, душу: адчуць боль, цяжар пад уплывам якога-н. пачуцця.

    • Ад жалю сашчамілася сэрца.

|| незак. сашчамляцца, ✂ і сашчэмлівацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)