Verbum

сфера, ✂, ж.

1. Вобласць, межы распаўсюджання чаго-н.

   • С. вытворчасці.
   • С. абслугоўвання.

2. Грамадскае акружэнне, асяроддзе.

   • Навуковая с.
   • Вышэйшыя сферы (пра кіруючыя, арыстакратычныя колы грамадства).

3. Замкнутая паверхня, усе пункты якой аднолькава аддалены ад цэнтра; паверхня і ўнутраная прастора шара (спец.).

|| прым. сферычны, ✂.

сферычны, ✂.

1. гл. сфера.

2. Шарападобны.

   • Сферычная паверхня.

сфінкс, ✂, м.

1. Каменная скульптура ляжачага льва з чалавечай галавой.

2. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: крылатая істота з тулавам ільва, з галавой і грудзямі жанчыны, якая забівала падарожнікаў, што не маглі разгадаць зададзеную загадку.

3. перан. Пра незразумелую, загадкавую істоту, дзіўнага чалавека (кніжн.).

   • Гэты чалавек для мяне — с.