Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя
еі

сфера, ✂, ж.

  1. Вобласць, межы распаўсюджання чаго-н.

    • С. вытворчасці.
    • С. абслугоўвання.

  2. Грамадскае акружэнне, асяроддзе.

    • Навуковая с.
    • Вышэйшыя сферы (пра кіруючыя, арыстакратычныя колы грамадства).

  3. Замкнутая паверхня, усе пункты якой аднолькава аддалены ад цэнтра; паверхня і ўнутраная прастора шара (спец.).

|| прым. сферычны, ✂.

сферычны, ✂.

  1. гл. сфера.

  2. Шарападобны.

    • Сферычная паверхня.