схадзіць,
-
гл. хадзіць. -
Пайсці куды
-н. і, пабыўшы там, вярнуцца назад.- С. у госці.
- С. па каня.
схадзіць,
Пайсці куды
схаласт,
Паслядоўнік схаластыкі (у 1
Чалавек, які разважае схаластычна, займаецца схаластыкай (у 2
||
схаластыка,
Сярэдневяковая філасофія, якая стварыла сістэму штучных, чыста фармальных, лагічных аргументаў для тэарэтычнага абгрунтавання догматаў царквы.
Фармальныя веды, адарваныя ад жыцця, якія грунтуюцца на адцягненых разважаннях, што не правяраюцца вопытам.
||
схаластычны,
Прасякнуты схаластыкай (у 2
||
схамянуцца,
Раптам успомніць што
Спахапіцца, здрыгануцца.
схапіцца,
Уступіць у бой, барацьбу, спрэчку.
Раптам успомніць пра што
Заняцца полымем.
Зрабіцца цвёрдым, застыць (
Схапіцца за галаву (
||
схапіць,
Набыць, атрымаць, падчапіць якую
Раптоўна і моцна праявіцца ў каго
Перавязаць, абвязаць чым
Змацаваць, злучыць (спец,).
(звычайна з адмоўем не), што і чаго. Паспець, справіцца зрабіць што
||
схацець, (
Выявіць ахвоту; захацець.
схвастацца,
Сапсавацца ад працяглага хвастання.
||
схвастаць,
Хвошчучы чым
Збіць, хвошчучы чым
Хвошчучы, сапсаваць.
||