схапіць, і схваціць, ; зак.

  1. гл. хапаць.

  2. Набыць, атрымаць, падчапіць якую-н. хваробу (разм.).

    • С. прастуду.
  3. Раптоўна і моцна праявіцца ў каго-н. (пра прыступ хваробы, болю; разм.).

    • Раптоўна схапіла мяне галава.
    • Жывот схапіла (безас.).
  4. перан. Хутка засвоіць, успрыняць (разм.).

    • С. думку выкладчыка.
    • С. вокам (улавіць).
  5. Перавязаць, абвязаць чым-н.

    • С. талію поясам.
  6. Змацаваць, злучыць (спец,).

    • С. сцяну клямарам.
  7. (звычайна з адмоўем не), што і чаго. Паспець, справіцца зрабіць што-н. (разм.).

    • Адразу ўсё сена не схопіш.

|| незак. схопліваць, і схватваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)