Verbum

схапіць (схваціць) дзеяслоў | закончанае трыванне

1. гл. хапаць.

2. Набыць, атрымаць, падчапіць якую-н. хваробу (размоўнае).

   • С. прастуду.

3. Раптоўна і моцна праявіцца ў каго-н. (пра прыступ хваробы, болю; размоўнае).

   • Раптоўна схапіла мяне галава.
   • Жывот схапіла (безасабовая форма).

4. пераноснае значэнне: Хутка засвоіць, успрыняць (размоўнае).

   • С. думку выкладчыка.
   • С. вокам (улавіць).

5. Перавязаць, абвязаць чым-н.

   • С. талію поясам.

6. Змацаваць, злучыць (спец,).

   • С. сцяну клямарам.

7. (звычайна з адмоўем не), што і чаго. Паспець, справіцца зрабіць што-н. (размоўнае).

   • Адразу ўсё сена не схопіш.

|| незакончанае трыванне: схопліваць і схватваць.