схапіць,
-
гл. хапаць. -
Набыць, атрымаць, падчапіць якую
-н. хваробу (разм. ).- С. прастуду.
-
Раптоўна і моцна праявіцца ў каго
-н. (пра прыступ хваробы, болю;разм. ).- Раптоўна схапіла мяне галава.
- Жывот схапіла (
безас. ).
-
перан. Хутка засвоіць, успрыняць (разм. ).- С. думку выкладчыка.
- С. вокам (улавіць).
-
Перавязаць, абвязаць чым
-н. - С. талію поясам.
-
Змацаваць, злучыць (спец,).
- С. сцяну клямарам.
-
(звычайна з адмоўем не), што і чаго. Паспець, справіцца зрабіць што
-н. (разм. ).- Адразу ўсё сена не схопіш.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)