Verbum

схапіцца, ✂ і схваціцца, ✂; зак.

1. гл. хапацца.

2. Уступіць у бой, барацьбу, спрэчку.

   • С. з ворагам.
   • Зноў схапіліся юнакі дужацца.

3. Раптам успомніць пра што-н.; спахапіцца (разм.).

   • Схапілася пад вечар, ды позна ўжо.

4. Заняцца полымем.

   • Пуня схапілася полымем.

5. Зрабіцца цвёрдым, застыць (спец.).

   • Бетон схапіўся даволі хутка.

◊

• Схапіцца за галаву (разм.) — прыйсці ў адчай.

|| незак. схоплівацца, ✂.

схапіць, ✂ і схваціць, ✂; зак.

1. гл. хапаць.

2. Набыць, атрымаць, падчапіць якую-н. хваробу (разм.).

   • С. прастуду.

3. Раптоўна і моцна праявіцца ў каго-н. (пра прыступ хваробы, болю; разм.).

   • Раптоўна схапіла мяне галава.
   • Жывот схапіла (безас.).

4. перан. Хутка засвоіць, успрыняць (разм.).

   • С. думку выкладчыка.
   • С. вокам (улавіць).

5. Перавязаць, абвязаць чым-н.

   • С. талію поясам.

6. Змацаваць, злучыць (спец,).

   • С. сцяну клямарам.

7. (звычайна з адмоўем не), што і чаго. Паспець, справіцца зрабіць што-н. (разм.).

   • Адразу ўсё сена не схопіш.

|| незак. схопліваць, ✂ і схватваць, ✂.

схвастацца, ✂; зак.

Сапсавацца ад працяглага хвастання.

• Дубчык схвастаўся.

|| незак. схвоствацца, ✂.

схвастаць, ✂; зак.

1. Хвошчучы чым-н., сасцёбаць (разм.).

   • С. лісце з куста.

2. Збіць, хвошчучы чым-н.

   • С. карову пугай.

3. Хвошчучы, сапсаваць.

   • С. пугу.

|| незак. схвостваць, ✂.

схватка, ✂, ж.

Сутыкненне ў баі, барацьбе, у бойцы; спаборніцтва, спрэчка.

• С. на смерць.
• С. характараў.

схваткі, ✂, ж.

Сутаргавыя, балючыя скарачэнні мышцаў жывата, маткі.

• Родавыя схваткі.

схвоснуцца, ✂; зак. (разм.).

Пераплесціся, злучыцца (пра што-н. гнуткае, доўгае).

• Галіны кустоў схвоснуліся.