Verbum

спаборніцтва, ✂, м.

Форма дзейнасці (работы, гульні і пад.), пры якой удзельнікі імкнуцца выявіць перавагу над кім-н., дабіцца лепшых вынікаў у чым-н.

• Спартыўныя спаборніцтвы.
• С. па плаванню.

спаборнічаць, ✂; незак.

Удзельнічаць у спаборніцтве.

• С. у пад’ёме ўраджайнасці.

спаважны, ✂.

Павольны, памяркоўны, няспешны.

• С. голас.

|| наз. спаважнасць, ✂.

спаведнік, ✂, м.

1. Святар, які прымае споведзь.

2. Той, хто прыйшоў на споведзь.

|| ж. спаведніца, ✂.

спавівач, ✂ і спавівіч, ✂, м.

Доўгі вузкі пояс, якім спавіваюць маленькіх дзяцей.

спавіць, ✂; зак.

Загарнуць пялёнкі і звязаць спавівачом.

• С. дзіця.

|| незак. спавіваць, ✂.

|| наз. спавіванне, ✂.

|| прым. спавівальны, ✂.

спавядацца, ✂; незак.

1. Быць на споведзі, прызнаваць свае грахі.

2. перан. Шчыра расказваць пра свае сакрэты, пра сябе.

   • Няма чаго кожнаму с.

|| зак. выспаведацца, ✂.

спавядаць, ✂; незак.

1. каго і без дапаўнення. Прымаць споведзь у каго-н.

   • С. грэшніка, хворага.

2. перан., каго. Ушчуваць за што-н.

   • С. вучня за дрэнны ўчынак.

|| зак. паспавядаць, ✂ і выспаведаць, ✂.

|| наз. спавяданне, ✂.

спагада, ✂, ж.

1. Спачуванне каму-н. у сувязі з чым-н., добразычлівыя адносіны да каго-н.

   • С. да людзей.

2. Літасць да каго-н. з чыйго-н. боку.

   • Ніякай спагады гультаям!

спагаданне, ✂, н.

Тое, што і спагада.