Verbum

заскочыць, ✂; зак.

1. Скокнуўшы, забрацца куды-н.

   • Заяц заскочыў у агарод.

2. Зайсці куды-н. мімаходам, ненадоўга (разм.).

   • З. да сябра.

|| незак. заскакваць, ✂.

заскрэбці, ✂; зак.

Пачаць скрэбці.

• Заскрэбла мыш пад падлогай.

заслабы, ✂ (разм.).

Слабаваты, слабейшы, чым трэба.

• Гэты з. для рызыкі.

засланіцца, ✂; зак.

Засланіць сябе чым-н.

• З. рукой ад сонца.

|| незак. засланяцца, ✂.

засланіць, ✂; зак.

1. Закрыць, загарадзіць сабой або чым-н.

   • З. святло.
   • З. печ.
   • Што табе розум засланіла? (перан., безас. і разм.).

2. перан. Адсунуць на задні план, замяніць сабой.

   • Гэта моцнае, радаснае пачуццё засланіла ўсе астатнія.

3. безас. Закласці.

   • У грудзях засланіла.

|| незак. засланяць, ✂.

засланка, ✂, ж.

Прыстасаванне ў выглядзе бляшанага ліста з ручкай для закрывання топкі печы, а таксама наогул прыстасаванне для закрывання адтулін.

|| прым. засланкавы, ✂.

заслацца, ✂; зак.

Пакрыцца, завалачыся чым-н. туманным, тым, што сцелецца.

• Луг заслаўся туманам.
• Неба заслалася хмаркамі.

|| незак. засцілацца, ✂.

заслаць​¹, ✂; зак.

1. Адаслаць далёка ці не па прызначэнню.

   • З. на край свету.

2. Паслаць з якой-н. скрытай, тайнай мэтай.

   • З. агентаў.

3. Адправіць, пераслаць каму-н., цераз каго-н. (разм.).

   • З. гасцінцы родным цераз знаёмага.

|| незак. засылаць, ✂.

|| наз. засылка, ✂.

заслаць​², ✂; зак.

1. Рассцілаючы што-н., пакрыць якую-н. паверхню.

   • З. стол абрусам.

2. Пакрыць, завалачы сабой (пра што-н., што сцелецца).

   • Туман заслаў нізіну.
   • Слёзы заслалі вочы.

|| незак. засцілаць, ✂.

заслон​¹, ✂, м.

Вайсковы атрад для аховы і прыкрыцця галоўнай часткі войска.

• Выставіць з.

|| прым. заслонны, ✂.