заслаць2 назоўнік
-
Рассцілаючы што-н., пакрыць якую-н. паверхню.
- З. стол абрусам.
-
Пакрыць, завалачы сабой (пра што-н., што сцелецца).
- Туман заслаў нізіну.
- Слёзы заслалі вочы.
|| незакончанае трыванне: засцілаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)