заслаць​2, ✂; зак.

  1. Рассцілаючы што-н., пакрыць якую-н. паверхню.

    • З. стол абрусам.

  2. Пакрыць, завалачы сабой (пра што-н., што сцелецца).

    • Туман заслаў нізіну.
    • Слёзы заслалі вочы.

|| незак. засцілаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)