Verbum

заблытваць, ✂; незак.

Тое, што і блытаць (у 1, 4 і 7 знач.).

забляяць, ✂; зак.

Пачаць бляяць.

• Забляяла авечка.

забой, ✂, м. (спец.).

У шахце: канец горнай выпрацоўкі, які паступова прасоўваецца ў ходзе работ і з’яўляецца рабочым месцам гарняка.

|| прым. забойны, ✂.

забойны, ✂.

1. Прызначаны для забою, які мае адносіны да забою ​².

   • Забойная жывёла.
   • З. цэх.
   • Забойная вага (вага тушы без шкуры, галавы, ног).

2. Які дзейнічае смяртэльна, забівае насмерць.

   • Забойная сіла асколка.

|| наз. забойнасць, ✂.

забойства, ✂, н.

Злачыннае пазбаўленне жыцця каго-н.

забойца, ✂, м.; ✂, ж..

Той, хто ўчыніў забойства.

• Наёмны з.

забойшчык, ✂, м.

Гарняк, які працуе ў забоі ​¹.

|| прым. забойшчыцкі, ✂.

забрала, ✂, н.

У старадаўнім узбраенні: частка шлема, якой прыкрываецца твар для засцярогі ад удараў.

• Выступіць з адкрытым забралам (перан. прама, адкрыта; высок.).

|| прым. забральны, ✂.

забрахаць, ✂; зак.

Пачаць брахаць.

забрацца, ✂.

1. Залезці куды-н. (уверх, углыб); пранікнуць.

   • З. на вяршыню гары.
   • З. пад коўдру.
   • З. ў чужы агарод.

2. Зайсці, заехаць куды-н. далёка.

   • З на край свету.

|| незак. забірацца, ✂.