Verbum

састругаць, ✂; зак.

Стругаючы, зняць, счысціць.

• С. кару.
• С. усю моркву (счысціць, абрэзаць больш чым трэба).

|| незак. састругваць, ✂.

|| наз. састругванне, ✂.

састрыгчы, ✂; зак.

Зняць, зрэзаць валасы нажніцамі.

• С. валасы.

|| незак. састрыгаць, ✂.

саступіць, ✂; зак.

1. Пакінуўшы якое-н. месца, перайсці на іншае.

   • С. на тратуар.
   • С. з ганка (спусціцца).

2. што і чаго. Добраахвотна адмовіцца ад каго-, чаго-н., перадаўшы каму-н. іншаму (разм.).

   • С. сваю чаргу на машыну суседу.
   • С. месца ў аўтобусе (вызваліць для іншага).
   • Не саступім ворагу зямлі роднай (не здадзім).

3. Перастаць супраціўляцца, пярэчыць; пайсці на ўступкі (разм.).

   • Ён жа малы, трэба яму с.

4. Аказацца горшым у якіх-н. адносінах пры параўнанні з кім-, чым-н.

   • У ведах па геаграфіі ён не саступіць нікому.

5. Пры продажы аддаць танней вызначанай цаны.

   • Каб саступіла трохі, то можна купіць і больш яблыкаў.

|| незак. саступаць, ✂.

састыкавацца, ✂; зак.

Тое, што і стыкавацца.

|| незак. састыкоўвацца, ✂.

састыкаваць, ✂; зак.

Тое, што і стыкаваць.

|| незак. састыкоўваць, ✂.

|| наз. састыкоўка, ✂ і састыкоўванне, ✂.

|| прым. састыковачны, ✂.

сасуд, ✂, м.

Трубчасты орган (у целе чалавека, жывёлы, у раслінных арганізмах), па якім цячэ вадкае рэчыва.

• Крывяносныя сасуды.
• Сасуды раслін.

|| памянш. сасудзік, ✂.

сасуда...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да сасудаў, напр. сасудазвужальны, сасудападобны, сасударасшыральны, сасударухальны.

сасудзісты, ✂.

Які складаецца з сасудаў, мае адносіны да іх.

• Сасудзістая тканка вока.

сасцёбаць, ✂ і сасцябаць, ✂; зак. (разм.).

1. Збіць, сцябаючы чым-н.

   • С. траву.
   • С. куст парэчак.

2. Сапсаваць, зрабіць непрыгодным сцябаючы (пра пугу).

   • С. пугу.

3. Удараючы пугай, дубцом, пакрыць пісагамі шкуру жывёлы.

|| незак. сасцёбваць, ✂.

|| наз. сасцёбванне, ✂.