Verbum

саступіць, ✂; зак.

1. Пакінуўшы якое-н. месца, перайсці на іншае.

   • С. на тратуар.
   • С. з ганка (спусціцца).

2. што і чаго. Добраахвотна адмовіцца ад каго-, чаго-н., перадаўшы каму-н. іншаму (разм.).

   • С. сваю чаргу на машыну суседу.
   • С. месца ў аўтобусе (вызваліць для іншага).
   • Не саступім ворагу зямлі роднай (не здадзім).

3. Перастаць супраціўляцца, пярэчыць; пайсці на ўступкі (разм.).

   • Ён жа малы, трэба яму с.

4. Аказацца горшым у якіх-н. адносінах пры параўнанні з кім-, чым-н.

   • У ведах па геаграфіі ён не саступіць нікому.

5. Пры продажы аддаць танней вызначанай цаны.

   • Каб саступіла трохі, то можна купіць і больш яблыкаў.

|| незак. саступаць, ✂.