Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пачцівы, .

  1. Паважны, шаноўны, добразычлівы; які выказвае павагу, пашану да каго-н.

    • П. чалавек.
    • П. паклон.
    • Пачціва (прысл.) прывітацца.
  2. перан. Вялікі, значны (разм.).

    • На пачцівай адлегласці.

|| наз. пачцівасць, .

  • Праяўляць п. да каго-н.

пачым, прысл. (разм.).

Колькі каштуе, па якой цане.

  • П. тварог?
  • П. яблыкі?

пачын, , м.

  1. Ініцыятыва, пачынанне якой-н. справы.

    • Падтрымаць п. наватараў.
    • Узяць на сябе п. у чым-н. (праявіць ініцыятыву).
  2. Пачатак якой-н. справы (разм.).

пачынальнік, , м.

Той, хто пачынае што-н., заснавальнік.

  • Пачынальнікі новай літаратуры.

|| ж. пачынальніца, .

пачынанне, , н. (кніжн.).

Пачатая кім-н. справа.

  • Цудоўнае п.
  • Падтрымаць п. перадавікоў.

пачынаючы, .

Які нядаўна распачаў якую-н. дзейнасць, які-н. род заняткаў.

  • П. паэт.
  • Дапаможнік для пачынаючых (наз.).

пачырванелы, .

Які пачырванеў, стаў чырвоным.

  • П. небасхіл.

пачытаць, ; зак.

  1. Правесці некаторы час, чытаючы што-н.

    • П. кніжку.
    • Думаю вечарам п.
  2. Прачытаць.

    • Раю п. гэты раман.

пачытваць, ; незак. (разм.).

Чытаць патроху, час ад часу.

пачэзнуць, ; зак.

Змарнець, звянуць, знясілець — пра ўсіх, многіх.

  • Высадкі пачэзлі.