Verbum

пахмялець, ✂; зак.

Захмялець — пра ўсіх, многіх.

пахмяліцца, ✂; зак.

Выпіць спіртнога на другі дзень пасля моцнай выпіўкі.

|| незак. пахмяляцца, ✂.

|| наз. пахмелле, ✂ і пахмелка, ✂.

пахнуць, ✂; незак.

1. Вылучаць які-н. пах.

   • Добра п.
   • П. мятай.
   • Ты ведаеш, чым гэта пахне (перан.).
   • Грошы не пахнуць (пра непатрабавальныя адносіны да таго, якім шляхам атрыманы грошы; неадабр.).

2. перан., звычайна безас., чым. Адчувацца, сведчыць пра набліжэнне чаго-н., магчымасць чаго-н. (разм.).

   • Пахне нядобрым.
   • Пахне порахам (пра набліжэнне вайны).

паход​¹, ✂, м.

1. Перамяшчэнне войск або флоту з якой-н. мэтай.

   • Полк выступіў у п.

2. Ваенныя дзеянні супраць каго-н.

   • Крыжовыя паходы.

3. Арганізаванае падарожжа ці далёкая прагулка, а таксама наогул сумесны рух групы асоб з пэўнымі мэтамі, заданнямі.

   • Турысцкі п.
   • П. па месцах баявой славы.

4. Арганізаванае або загадзя намечанае наведанне чаго-н.

   • Калектыўны п. у кіно.

|| прым. паходны, ✂.

• Ісці паходным маршам.

паход​², ✂, м.

Невялікі лішак у вазе.

• Тры кілаграмы з паходам.

паходжанне, ✂, н.

1. Прыналежнасць па нараджэнню да якой-н. нацыі, класа, саслоўя.

   • Беларус па паходжанню.
   • Сацыяльнае п.

2. Узнікненне, паяўленне.

   • П. жыцця на зямлі.

паходзіць, ✂; незак.

1. Належаць па нараджэнню да якога-н. класа, нацыі, саслоўя.

   • Ён паходзіць з рабочых.

2. Узнікаць, утварацца ад чаго-н.

   • Назва паселішча паходзіць ад ракі.

3. Быць падобным да каго-, чаго-н.

   • П. на бацьку.

паходка, ✂, ж.

Хада, манера хадзіць.

• Ісці стомленай паходкай.
• Ваенная п.

паходня, ✂, ж. (уст.).

Пераносная свяцільня ў выглядзе ліхтара на доўгай палцы або наматанага на канец палкі прасмоленага пакулля; факел.

пахрапваць, ✂; незак.

Храпці злёгку, час ад часу.

• П. у сне.