Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зараснік, , м.

Густа парослыя кусты, дрэвы.

  • Лазовы з.

|| прым. зараснікавы, .

зарасці, ; зак.

  1. чым і без дапаўнення. Пакрыцца якой-н. расліннасцю, валасамі, поўсцю.

    • З. мохам.
    • З. барадой.
    • Сцежка зарасла.
    • З. граззю (перан.).
  2. Пра рану: зажыць (разм.).

|| незак. зарастаць, .

зараўнаваць, ; зак.

Зрабіць аднолькавым па ўзроўню з якой-н. паверхняй.

  • З. яму.

|| незак. зараўноўваць, .

зараўці, ; зак.

  1. Пачаць раўці.

    • Бык зароў.
  2. перан. Голасна заплакаць; моцна закрычаць (разм.).

зараць, ; зак.

Плугам зняць з паверхні зямлі.

  • З. пагорак.

зарачыся, ; зак.

Даць зарок не рабіць чаго-н.

  • З. ўжываць спіртное.

|| незак. заракацца, .

зарвацца, ; зак. (разм.).

  1. Вырвацца, зайсці далёка наперад у час атакі, наступлення.

  2. перан. Не разлічыўшы сваіх сіл, магчымасцей, правоў, занадта далёка зайсці ў чым-н.

    • З. ў сваіх патрабаваннях.
  3. Абарвацца ўнутры чаго-н. (пра нітку).

    • Нітка зарвалася ў клубку.
  4. Раптоўна спыніцца, абарвацца.

    • Голас зарваўся.

|| незак. зарывацца, .

зарваць, ; зак. (разм.).

  1. Тое, што і уварваць (у 1 знач.).

    • З. чужое.
  2. Абарваць так, каб нельга было знайсці канца (пра нітку).

    • З. нітку ў матку.

|| незак. зарываць, .

зардзецца, ; зак.

Стаць ярка-чырвоным, пачырванець.

  • Зардзелася ранішняя зара.
  • Зардзеліся шчокі.

заржавелы, .

Пакрыты ржой, ржавы.

  • З. дрот.