зарваць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Тое, што і уварваць (у 1 знач.).

    • З. чужое.

  2. Абарваць так, каб нельга было знайсці канца (пранітку;).

    • З. нітку ў матку.

|| незакончанае трыванне: зарываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)