Verbum

запальчывы, ✂.

1. Які лёгка ўзбуджаецца, прыходзіць у раздражненне, гнеў.

   • З. чалавек.

2. Поўны раздражнення, гневу.

   • Запальчывыя спрэчкі.

|| наз. запальчывасць, ✂.

запалярны, ✂.

Які знаходзіцца за Палярным кругам.

• З. горад.

запамінальны, ✂.

Які запамінаецца, надоўга застаецца ў памяці.

• З. вобраз.

|| наз. запамінальнасць, ✂.

запамятаць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і запомніць.

запанаваць, ✂; зак.

1. над чым. Устанавіць сваю ўладу, панаванне.

   • Настаў такі час, калі бедната запанавала.

2. Пачаць бяздзейнае, панскае жыццё.

3. Настаць, устанавіцца.

   • Запанавала цішыня.

4. перан. Зрабіцца пануючым, пераважным.

   • У вершах запанавала задумлівая элегія.

запанелы, ✂.

Тое, што і распанелы.

|| наз. запанеласць, ✂.

запанець, ✂; зак.

Тое, што і распанець.

запанібрата, прысл. (разм.).

Як з роўным, проста, бесцырымонна.

• Быць з кім-н. з.

запанікаваць, ✂; зак.

Пачаць панікаваць, упасці ў паніку.

запар, прысл. (разм.).

Непасрэдна адзін за адным, без пропуску.

• Пяць дзён з. ішоў дождж.