запанаваць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
над чым. Устанавіць сваю ўладу, панаванне.
- Настаў такі час, калі бедната запанавала.
-
Пачаць бяздзейнае, панскае жыццё.
-
Настаць, устанавіцца.
- Запанавала цішыня.
-
пераноснае значэнне: Зрабіцца пануючым, пераважным.
- У вершах запанавала задумлівая элегія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)