Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

паршывы, .

  1. Пакрыты паршой.

    • П. кот.
  2. перан. Вельмі дрэнны, не варты ўвагі (разм.).

    • Паршывыя дровы.

|| наз. паршывасць, .

парывацца, ; незак.

Настойліва імкнуцца, намервацца што-н. зрабіць.

  • Яна ўвесь час парывалася нешта сказаць.

парывісты, .

  1. З рэзкімі раптоўнымі парывамі, няроўны.

    • П. вецер.
  2. Рэзкі, імклівы, не плаўны.

    • Парывістыя рухі.
  3. Які дзейнічае парывамі (у 2 знач.), які лёгка захапляецца.

    • Парывістая натура.

|| наз. парывістасць, .

  • П. у рухах, у манерах.

парыжэлы, .

Які парыжэў, выцвіў.

  • П. капялюш.

парык, , м.

Накладная прычоска з натуральных ці сінтэтычных валасоў, нашытых на аснову.

  • Насіць п.
  • Акцёр у парыку.

|| памянш. парычок, .

|| прым. парыковы, .

парыльны, .

Прызначаны для таго, каб парыць (у 1 і 2 знач.), парыцца.

  • П. чан.

парыльня, , ж.

  1. Аддзяленне ў лазні, дзе парацца.

  2. Аддзяленне на фабрыцы, дзе што-н. параць (спец.).

парыраваць, ; зак. і незак.

  1. У фехтаванні: адбіць (-біваць) удар праціўніка.

  2. перан. Адразу, хутка прывесці (-водзіць) бясспрэчныя пярэчанні супраць чаго-н. (кніжн.).

    • П. доказы апанентаў.

|| зак. адпарыраваць, .

парытэт, , м.

  1. Роўнасць, раўнапраўе бакоў (кніжн.).

  2. Адносіны паміж валютамі розных краін у золаце (спец.).

парытэтны, (кніжн.).

Роўны, які ажыццяўляецца на аснове парытэту.

  • Парытэтнае прадстаўніцтва.
  • На парытэтных пачатках.

|| наз. парытэтнасць, .