Verbum

партызан, ✂, м.

Удзельнік партызанскай вайны, баец партызанскага атрада.

• Партызаны — народныя мсціўцы.

|| ж. партызанка, ✂.

|| прым. партызанскі, ✂.

партызаніць, ✂; незак. (разм.).

Быць партызанам, ваяваць, знаходзіцца ў партызанскім атрадзе.

партызанскі, ✂.

1. гл. партызан.

2. Які мае адносіны да ўзброенай народнай барацьбы супраць іншаземных захопнікаў, што праводзіцца ў тыле ворага атрадамі, якія дзейнічаюць самастойна.

   • Партызанская вайна.
   • П. атрад.

партызаншчына, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Неарганізаваныя, анархічныя дзеянні, якія парушаюць дысцыпліну.

партыйнасць, ✂, ж.

1. Прыналежнасць да партыі (у 1 знач.).

2. Накіраванасць у рабоце, дзейнасці, прасякнутая пэўнай ідэалогіяй.

партыйны, ✂.

1. гл. партыя.

2. Які выражае інтарэсы партыі (у 1 знач.).

3. Прасякнуты пэўнай ідэалогіяй, які ажыццяўляе палітыку якой-н. партыі.

партытура, ✂, ж. (спец.).

Сукупнасць усіх партый шматгалоснага музычнага твора.

|| прым. партытурны, ✂.

партыя, ✂, ж.

1. Палітычная арганізацыя грамадскага класа, якая выражае і абараняе яго інтарэсы.

   • Палітычныя партыі.
   • Сацыял-дэмакратычная п.

2. Група людзей, аб’яднаных агульнасцю інтарэсаў, а таксама тых, што сабраліся з якой-н. мэтай.

   • П. геолагаў.

3. Асобная частка ў шматгалосным музычным творы, якая выконваецца адным інструментам, адным спеваком.

   • П. фартэпіяна.
   • П. Сяргея ў оперы Я.Цікоцкага «Дзяўчына з Палесся».

4. Адна гульня (у шахматы, шашкі, карты і некаторыя інш.).

   • Шахматная п.

5. Пэўная колькасць тавару.

   • П. летняга адзення.

6. Пра жаніцьбу або замужжа (уст.).

   • Выгадная п.

|| прым. партыйны, ✂.

партэр, ✂, м.

Ніжні паверх глядзельнай залы з месцамі для публікі.

|| прым. партэрны, ✂.

парубіць, ✂; зак.

Абрубіць, падшыць усё, многае.

• П. ручнікі.