Verbum

пашалець, ✂; зак.

1. Ашалець, стаць шалёным — пра ўсіх, многіх.

   • Што вы пашалелі, рабіць такое!

2. Пабыць некаторы час у стане крайняга раздражнення (разм.).

пашана, ✂, ж.

Павага, якая аказваецца каму-н. грамадствам, людзьмі.

• Быць у пашане.
• Адносіцца да каго-н. з пашанай.

пашанавацца, ✂; зак.

Праявіць некаторую асцярожнасць, аднесціся да сябе клапатліва.

• Пасля хваробы трэба п.

пашанаваць, ✂; зак.

1. Аднесціся клапатліва да каго-, чаго-н.

   • П. сваё здароўе.
   • П. аўтарытэт.

2. Аднесціся з пашанай, павагай да каго-, чаго-н.

   • Шануй людзей, то і людзі цябе пашануюць (прыказка).

пашарэлы, ✂.

Які стаў шэрым або больш шэрым.

• П. снег.

пашкліць, ✂; зак.

Зашкліць усё, многае.

• П. вокны.

пашкоджанне, ✂, н.

1. гл. пашкодзіць.

2. Пашкоджанае месца, паломка.

   • Ліквідаваць п.

пашкодзіць, ✂; зак.

1. гл. шкодзіць.

2. Сапсаваць (паламаць, параніць і пад.).

   • П. кабель.
   • П. руку.

|| незак. пашкоджваць, ✂.

|| наз. пашкоджанне, ✂.

пашлець, ✂; незак. (разм.).

Станавіцца пошлым.

|| зак. апашлець, ✂.

пашляк, ✂, м. (разм.).

Чалавек, які гаворыць або робіць пошласці.

|| ж. пашлячка, ✂.

|| прым. пашляцкі, ✂.