Verbum

пачын, ✂, м.

1. Ініцыятыва, пачынанне якой-н. справы.

   • Падтрымаць п. наватараў.
   • Узяць на сябе п. у чым-н. (праявіць ініцыятыву).

2. Пачатак якой-н. справы (разм.).

пачынальнік, ✂, м.

Той, хто пачынае што-н., заснавальнік.

• Пачынальнікі новай літаратуры.

|| ж. пачынальніца, ✂.

пачынанне, ✂, н. (кніжн.).

Пачатая кім-н. справа.

• Цудоўнае п.
• Падтрымаць п. перадавікоў.

пачынаючы, ✂.

Які нядаўна распачаў якую-н. дзейнасць, які-н. род заняткаў.

• П. паэт.
• Дапаможнік для пачынаючых (наз.).

пачырванелы, ✂.

Які пачырванеў, стаў чырвоным.

• П. небасхіл.

пачытаць, ✂; зак.

1. Правесці некаторы час, чытаючы што-н.

   • П. кніжку.
   • Думаю вечарам п.

2. Прачытаць.

   • Раю п. гэты раман.

пачытваць, ✂; незак. (разм.).

Чытаць патроху, час ад часу.

пачэзнуць, ✂; зак.

Змарнець, звянуць, знясілець — пра ўсіх, многіх.

• Высадкі пачэзлі.

пачэсны, ✂.

1. Які карыстаецца павагай, пашанай, ганаровы.

   • Пачэсныя госці.

2. Які робіць гонар каму-н., не парушае годнасці каго-, чаго-н.

   • П. абавязак.
   • Пачэснае месца.

|| наз. пачэснасць, ✂.

паша, ✂, ж.

Месца, дзе пасецца жывёла, выпас.

• Выгнаць кароў на пашу.

|| прым. пашавы, ✂.

• Пашавыя ўгоддзі.