Verbum

пачка, ✂, ж. (спец.).

У класічным балеце: кароткая, пышная, шматслойная спадніца балерыны.

пачкаванне, ✂, н. (спец.).

Спосаб бясполага (вегетатыўнага) размнажэння жывёл і раслін.

пачкавацца, ✂; незак.

Размнажацца пачкаваннем.

пачухваць, ✂; незак. (разм.).

Чухаць час ад часу.

• П. патыліцу.

|| звар. пачухвацца, ✂.

пачуцце, ✂, н.

Здольнасць адчуваць, успрымаць з’явы аб’ектыўнай рэальнасці.

• Органы пачуццяў.
• П. зроку.
• П. слыху.
• П. смаку.
• П. нюху.
• П. дотыку.

пачуццевы, ✂.

Які ажыццяўляецца або ўспрымаецца органамі пачуццяў.

• Пачуццевае ўспрыманне.

|| наз. пачуццевасць, ✂.

пачуццё, ✂, н.

1. чаго і якое. Здольнасць усведамляць, перажываць, разумець што-н. на аснове адчуванняў, уражанняў.

   • П. гордасці за сваю радзіму.
   • П. ўласнай годнасці.
   • П. гумару.
   • П. новага.

2. Каханне, прыхільнасць да каго-н.

   • Вялікае п.
   • Бацькоўскае п. да дзяцей.

пачуццёвы, ✂.

1. З моцна выражанай палавой цягай.

   • Пачуццёвая асалода.

2. Схільны да задавальнення цялесных, фізічных пачуццяў.

   • П. чалавек.

|| наз. пачуццёвасць, ✂.

пачцівы, ✂.

1. Паважны, шаноўны, добразычлівы; які выказвае павагу, пашану да каго-н.

   • П. чалавек.
   • П. паклон.
   • Пачціва (прысл.) прывітацца.

2. перан. Вялікі, значны (разм.).

   • На пачцівай адлегласці.

|| наз. пачцівасць, ✂.

• Праяўляць п. да каго-н.

пачым, прысл. (разм.).

Колькі каштуе, па якой цане.

• П. тварог?
• П. яблыкі?