Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пачапаць, ; зак.

Дакрануцца некалькі разоў, пакратаць.

  • П. вусы.

пачапіць, ; зак.

  1. Павесіць, прычапіць.

    • П. сумку на крук.
  2. Надзець, прымацаваўшы, прывязаўшы і пад. (разм.).

    • П. павязку на рукаў.

пачапляцца, ; зак.

Учапіцца, зачапіцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

пачапляць, ; зак.

Начапіць, прычапіць усё, многае.

  • П. шторы на дзверы.

пачарговы, .

Які адбываецца па чарзе, адзін за адным.

  • Заходзіць куды-н. пачаргова (прысл.).

пачарнелы, .

Які стаў чорным, цёмным.

  • Пачарнелыя сцены.

пачарсцвець, ; зак.

  1. гл. чарсцвець.

  2. Стаць чэрствым — пра ўсё, многае.

    • Усе булкі пачарсцвелі.

пачаскі, .

Рэшткі пры часанні лёну, канапель і пад.

  • Пяньковыя п.

|| прым. пачаскавы, .

пачасовы, .

Які вылічваецца або аплачваецца з разліку затрачанага часу.

  • Пачасовая аплата.

пачассе, , н., зб.

Тое, што і пачаскі.

|| прым. пачасны, .