Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пачвара, , ж.

  1. Казачная, страшная істота, звычайна вялікіх памераў.

    • Валасатая п.
  2. Пра надта непрыгожага чалавека.

  3. перан. Пра жорсткага, амаральнага чалавека, вырадка.

пачварны, .

  1. Вельмі непрыгожы, такі, як у пачвары (у 1 знач.).

    • П. твар.
  2. перан. Незвычайны, выключна па сваіх адмоўных якасцях.

    • Пачварная з’ява.

|| наз. пачварнасць, .

пачка, , ж. (спец.).

У класічным балеце: кароткая, пышная, шматслойная спадніца балерыны.

пачкаванне, , н. (спец.).

Спосаб бясполага (вегетатыўнага) размнажэння жывёл і раслін.

пачкавацца, ; незак.

Размнажацца пачкаваннем.

пачухваць, ; незак. (разм.).

Чухаць час ад часу.

  • П. патыліцу.

|| звар. пачухвацца, .

пачуцце, , н.

Здольнасць адчуваць, успрымаць з’явы аб’ектыўнай рэальнасці.

  • Органы пачуццяў.
  • П. зроку.
  • П. слыху.
  • П. смаку.
  • П. нюху.
  • П. дотыку.

пачуццевы, .

Які ажыццяўляецца або ўспрымаецца органамі пачуццяў.

  • Пачуццевае ўспрыманне.

|| наз. пачуццевасць, .

пачуццё, , н.

  1. чаго і якое. Здольнасць усведамляць, перажываць, разумець што-н. на аснове адчуванняў, уражанняў.

    • П. гордасці за сваю радзіму.
    • П. ўласнай годнасці.
    • П. гумару.
    • П. новага.
  2. Каханне, прыхільнасць да каго-н.

    • Вялікае п.
    • Бацькоўскае п. да дзяцей.

пачуццёвы, .

  1. З моцна выражанай палавой цягай.

    • Пачуццёвая асалода.
  2. Схільны да задавальнення цялесных, фізічных пачуццяў.

    • П. чалавек.

|| наз. пачуццёвасць, .