Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

паўцягваць, ; зак.

Уцягнуць усё, многае або ўсіх, многіх.

  • Паўцягвала жываты (безас.).

паўцякаць, ; зак.

Уцячы — пра ўсіх, многіх.

  • Палонныя паўцякалі з лагера.

паўшар’е, , н.

  1. Палавіна шара, а таксама прадмет такой формы.

    • Левае п. галаўнога мозга.
  2. Адна з палавін зямнога шара ці нябеснай сферы.

    • Паўднёвае п.

паўшчуваць, ; зак.

Пажурыць, падакараць каго-н. з выхаваўчай мэтай.

  • Панас паўшчуваў сына за паводзіны ў школе.

паўшчэмлівацца, ; зак.

Ушчаміцца — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.

паўшчэмліваць, ; зак.

Ушчаміць усіх, многіх або ўсё, многае.

паўядацца, ; зак.

Уесціся — пра ўсё, многае.

  • Фарба паўядалася ў рукі.
  • Аборы паўядаліся ў ногі.

пафас, , м. (кніжн.).

Моцнае натхненне, уздым, энтузіязм.

  • Гаварыць з пафасам.
  • П. творчай працы.

|| прым. пафасны, .

пах, , м.

Уласцівасць рэчываў, якая ўспрымаецца органамі нюху.

  • Прыемны п.
  • П. кветак.

паха, , ж.

Унутраная частка плечавога выгібу.

  • Несці скрутак пад пахай.
  • Узяць што-н. пад паху або пад пахі.

  • Лахі пад пахі (разм.) — узяўшы самае неабходнае, хутчэй выбірацца адкуль-н.

|| прым. пахавы, .