Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пародны, , (спец.).

Які належыць да выведзеных, палепшаных парод (у 1 знач.), пародзісты.

  • Пародная жывёла.

|| наз. пароднасць, .

пародыя, , ж.

  1. Твор, сатырычны або камічна падроблены пад іншы твор.

    • П. на апавяданне.
  2. перан. Знешняе, няўдалае перайманне чаго-н., скажонае падабенства да чаго-н., якое ператвараецца ў насмешку, здзек.

    • Не абутак, а адна п.

|| прым. парадыйны, і парадычны, .

  • Парадыйны жанр.
  • Парадычны прыём.

парожні, .

Тое, што і пусты (у 1 знач.).

  • Парожняя дзежка.
  • З пустога ў парожняе пераліваць (займацца пустой справай, пустымі размовамі; разм.).

парожысты, .

Які мае многа парогаў (у 3 знач.).

  • Парожыстае дно.

|| наз. парожыстасць, .

парок, -у, м.:

  • парок сэрца — устойлівыя няправільнасці ў будове сэрца, якія парушаюць яго функцыяніраванне.

пароль, , м.

Сакрэтнае ўмоўнае слова (або словы, фраза) для апазнання сваіх на вайсковай службе, а таксама ў канспіратыўных арганізацыях.

паром, , м.

Пласкадоннае судна або плыт для пераправы цераз раку, праліў людзей, павозак, грузаў.

  • Рачны п.

|| прым. паромны, .

паромшчык, , м.

Перавозчык на пароме.

|| ж. паромшчыца, .

парослы, .

Які зарос чым-н., пакрыты якой-н. расліннасцю.

  • Лагчына, парослая хмызняком.

паросная, .

Цяжарная (пра свінню).

|| наз. пароснасць, .