Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пасылка1, , ж.

  1. гл. паслаць.

  2. Запакаваная рэч (рэчы), перасланая (-ыя) каму-н. па пошце або кім-н.

    • Паштовая п.
    • Прывёз вам пасылку ад родных.

  • Быць на пасылках у каго (разм.) — пастаянна выконваць чые-н. дробныя даручэнні.

|| памянш. пасылачка, .

|| прым. пасылачны, .

  • Пасылачная квітанцыя.

пасылка2, , ж.

У логіцы: суджэнне, якое служыць асновай для вываду.

  • Правільная п.

пасыльны, .

Які служыць для пасылкі куды-н. з даручэннямі.

  • Пасыльная машына.
  • Выклікаць каго-н. праз пасыльнага (наз.).

пасынак, , м.

  1. Няродны сын для мужа ці жонкі ў сям’і.

    • Адносіцца да каго-, чаго-н. як да пасынка (перан. нядобразычліва, абыякава).
  2. Бакавы парастак расліны (спец.).

|| прым. пасынкавы, .

пасыпацца, ; зак.

Пачаць сыпацца.

  • Пасыпаўся пясок.
  • Пасыпаліся жарты. (перан.).

пасыпаць, ; зак.

Пакрыць чым-н. сыпкім.

  • П. падлогу апілкамі.
  • П. хлеб соллю.

|| незак. пасыпаць, .

пасыходзіцца, ; зак.

Сысціся — пра ўсіх, многіх.

  • На сход пасыходзіліся людзі з розных вёсак.

пасыходзіць, ; зак.

Сысці — пра ўсіх, многіх.

пасьянс, , м.

Расклад карт паводле пэўных правіл для забавы ці варажбы.

  • Раскладваць п.

|| прым. пасьянсны, .

пасяганне, , н.

Спроба зрабіць замах на каго-, што-н., пазбавіць каго-н. чаго-н.

  • П. на чужую маёмасць.