Verbum

пастулат, ✂, м.

У матэматыцы, логіцы: зыходнае палажэнне, дапушчэнне, якое прымаецца без доказу.

пастуліраваць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Выказаць (-зваць) што-н. у якасці пастулата.

• П. якое-н. палажэнне.

паступальны, ✂.

Накіраваны ўперад.

• П. рух.

|| наз. паступальнасць, ✂.

паступіцца, ✂; зак.

Добраахвотна ўступаючы, адмовіцца ад чаго-н.

• П. асабістымі інтарэсамі.

|| незак. паступацца, ✂.

паступіць, ✂; зак.

1. Павесці сябе пэўным чынам, зрабіць які-н. учынак.

   • П. высакародна.

2. Залічыцца куды-н.

   • П. у інстытут.

3. Дайсці, прыбыць па назначэнню (пра тое, што пасылаецца, паведамляецца, перадаецца).

   • Кніга паступіла ў продаж.

|| незак. паступаць, ✂.

|| наз. паступленне, ✂.

паступленне, ✂, н.

1. гл. паступіць.

2. Тое, што паступіла (у 3 знач.) куды-н., сума, матэрыялы, якія паступілі куды-н. (афіц.).

   • Грашовыя паступленні.
   • Выстаўка новых паступленняў у бібліятэцы.

паступовы, ✂.

Які адбываецца не адразу, без рэзкіх змен.

• П. пераход да чаго-н.
• Ажыццяўляць што-н. паступова (прысл.).

|| наз. паступовасць, ✂.

пастух, ✂, м.

Чалавек, які пасе статак.

|| памянш.-ласк. пастушок, ✂.

|| ж. пастушка, ✂.

|| прым. пастухоўскі, ✂.

пастфактум, прысл. (кніжн.).

Пасля таго, як што-н. ужо зроблена, адбылося.

• Паведаміць пра што-н. п.

пастыр​¹, ✂, м.

Святар як кіраўнік паствы.

|| прым. пастырскі, ✂.