Verbum

паспрачацца, ✂; зак.

1. гл. спрачацца.

2. Уступіць у спрэчку, у спаборніцтва.

   • П. ў майстэрстве.

3. Правесці які-н. час у спрэчцы.

   • Яна любіць п.

паспускаць, ✂; зак.

Спусціць усё, многае або ўсіх, многіх.

• П. сабак з прывязі.
• П. ваду ў канаву.

паспытаць, ✂; зак.

1. Пакаштаваць, паспрабаваць на смак.

   • П. кураціны.

2. перан. Зведаць у жыцці, на практыцы (разм.).

   • П. на сваёй скуры што-н. (пераканацца ў чым-н. на сваім вопыце; разм.).

паспяваць​¹, ✂; зак.

Правесці які-н. час спяваючы.

• П. песні.

паспяваць​², ✂; незак.

1. гл. паспець.

2. Тое, што і спець (разм.).

   • Збожжавыя паспяваюць да жніўня.

паспяваць​³, ✂; незак.

1. гл. паспець.

2. Добра вучыцца, паспяхова займацца вучэбнымі прадметамі.

   • Не паспявае па матэматыцы.

паспяховасць, ✂, ж.

1. гл. паспяховы.

2. Ступень засваення вучнямі ведаў.

   • Павысіць п.
   • Высокая п. навучэнцаў.

паспяховы, ✂.

Які заключае ў сабе поспех, удалы.

• Паспяховае асваенне тэхнікі.
• Паспяхова (прысл.) выканаць абавязацельствы.

|| наз. паспяховасць, ✂.

пасрэднасць, ✂, ж.

1. гл. пасрэдны.

2. Пасрэдны, бяздарны чалавек.

пасрэднік, ✂, м.

Асоба ці арганізацыя, пры ўдзеле якіх вядуцца перагаворы паміж бакамі.

|| ж. пасрэдніца, ✂.

|| прым. пасрэдніцкі, ✂.