Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пасколваць2, ; зак.

  1. Скалоць, змацаваць разам (шпількай) усё, многае.

    • П. кавалкі матэрыі.
  2. Параніць у многіх месцах або многіх чым-н. вострым, калючым.

    • П. ногі ржышчам.
  3. каго-што і без дапаўнення. Сколваць некаторы час (гл. скалоць).

паскопваць, ; зак.

Скапаць усё, многае.

  • П. купіны.

паскорыцца, ; зак.

  1. Стаць больш хуткім.

    • Рух поезда паскорыўся.
  2. Наступіць хутчэй, чым думалася.

    • Зварот мой паскорыўся.

|| незак. паскарацца, і паскорвацца, .

|| наз. паскарэнне, .

паскорыць, ; зак.

  1. Зрабіць больш хуткім.

    • П. крок.
    • П. апрацоўку дэталей.
  2. Наблізіць надыход чаго-н.

    • П. ад’езд.

|| незак. паскараць, .

|| наз. паскарэнне, .

паскочвацца, ; зак.

Скаціцца — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

паскочваць, ; зак.

Скаціць усё, многае або ўсіх, многіх.

  • П. бярвенне ў кучу.

паскошваць, ; зак.

Скасіць усё, многае (гл. скасіць).

паскручвацца, ; зак.

Скруціць — пра ўсё, многае.

паскручваць, ; зак.

Скруціць усё, многае.

паскрэбкі, , н. (разм.).

Тое, што і выскрабкі.