Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

папрэлы, .

Які папрэў, сапсаваўся ад сырасці і цяпла; які запаліўся ад перагравання, поту (пра скуру).

  • Папрэлыя месцы на целе.

папрэць, ; зак.

Сапрэць, сапсавацца ад сырасці і цяпла або стаць запаленым ад перагравання і поту (пра скуру).

  • Сена папрэла.
  • Пад пахамі папрэла (безас.).

папуасы, , м.

Карэннае насельніцтва Новай Гвінеі і некаторых астравоў Меланезіі.

|| ж. папуаска, .

|| прым. папуаскі, .

папугай, , м.

  1. Птушка трапічных краін з яркім стракатым апярэннем, якая здольна пераймаць розныя гукі і словы.

    • Не паўтарай мае словы, як п.
  2. перан. Пра чалавека, які паўтарае чужыя словы, не маючы свайго погляду (разм. неадабр.).

|| прым. папугаеў, і папугайскі, .

папудзіцца, ; зак.

Спудзіцца — пра ўсіх, многіх.

  • Коні папудзіліся.

папужацца, ; зак.

Спужацца — пра ўсіх, многіх.

  • Дзеці папужаліся.

папужаць, ; зак.

  1. Злёгку напужаць.

  2. Спужаць усіх, многіх.

папулізм, , м. (кніжн.).

Грамадскі рух, які апелюе непасрэдна да шырокіх мас і сцвярджае, што яны самі, маючы моцнага лідэра, здольны вырашаць свае сацыяльныя праблемы.

|| прым. папулісцкі, .

папуліст, , м.

Прыхільнік папулізму.

|| прым. папулісцкі, .

папулярны, .

  1. Агульнадаступны, зразумелы па прастаце, яснасці выкладу.

    • Папулярная літаратура.
    • Папулярна (прысл.) усё растлумачыць.
  2. Які карыстаецца шырокай вядомасцю.

    • Папулярная песня.

|| наз. папулярнасць, .