Verbum

параўняцца, ✂; зак.

1. Рухаючыся, аказацца на адной лініі з кім-, чым-н.

   • Сонца параўнялася з вяршалінамі дрэў.

2. Стаць роўным, аднолькавым.

   • Дзеці параўняліся з бацькам.

3. Стаць нароўні з кім-, чым-н. у якіх-н. адносінах.

   • Нам цяжка п. з ёй у стараннасці.

парафін, ✂, м.

Воскападобнае рэчыва, якое здабываецца пераважна з нафты.

|| прым. парафінавы, ✂.

парафія, ✂, ж.

Акруга, тэрыторыя, што аб’ядноўвае веруючых, якіх абслугоўваюць святары аднаго храма.

• У гэтай царквы некалі была вялікая п.

|| прым. парафіяльны, ✂.

парафіянін, ✂, м.

Вернік якой-н. парафіі.

|| ж. парафіянка, ✂.

парафраза, ✂, ж. (кніжн.).

Выраз, які апісальна перадае сэнс другога выразу або слова, напр. «аўтар гэтых радкоў» замест «я» у мове аўтара.

|| прым. парафрастычны, ✂.

парахаўніца, ✂, ж.

Некалі: сумка, пасудзіна для захоўвання пораху.

• Ёсць яшчэ порах у парахаўніцах (перан. ёсць яшчэ сілы).

парахнець, ✂; незак.

Ператварацца ў парахню.

• Стары пень парахнее.

парахня, ✂, ж.

Дробныя, як пясок, сухія рэшткі сапрэлага або паточанага шашалем дрэва.

• Бярвенне абярнулася на парахню.
• П. сыплецца з каго-н. (вельмі стары; разм. пагард.).

параход, ✂, м.

Судна з паравым рухавіком.

• Плысці на параходзе.

|| памянш. параходны, ✂.

параходства, ✂, н.

Рух параходаў па водных шляхах, а таксама прадпрыемства па кіраўніцтву параходным транспартам.

• Рачное п.