Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

папрыстаўляць, ; зак.

  1. Прыставіць, прысланіць да каго-, чаго-н. усё, многае.

    • П. жэрдзе да страхі.
  2. Прызначыць быць дзе-н., каля каго-н. — пра ўсіх, многіх.

    • П. вартавых да затрыманых.

папрыстрочваць, ; зак.

Прыстрачыць што-н. у многіх месцах, прыстрачыць усё, многае.

  • П. кішэні.

папрысылаць, ; зак.

Прыслаць усё многае або ўсіх, многіх.

  • П. маладых спецыялістаў у гаспадаркі раёна.

папрысыхаць, ; зак.

Прысохнуць да чаго-н. — пра ўсё, многае, прысохнуць у многіх месцах.

  • Гразь папрысыхала да калёс.

папрыходзіць, ; зак.

Прыйсці, прыбыць куды-н. — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

  • Цягнікі ўсе папрыходзілі ў тэрмін.

папрыціхаць, ; зак.

Прыціхнуць — пра ўсіх, многіх.

папрычэпліваць, і папрычапляць, ; зак.

Прычапіць усё, многае.

  • П. шторы да карнізаў.

папрышпільваць, ; зак.

Прышпіліць што-н. у многіх месцах, прышпіліць усё, многае.

папрышываць, ; зак.

Прышыць усё, многае, прышыць што-н. у многіх месцах.

  • П. гузікі.

папрыязджаць, ; зак.

Прыехаць, з’ехацца куды-н. — пра ўсіх, многіх.

  • Сваякі папрыязджалі ў госці.