Verbum

партугальцы, ✂, м.

Народ раманскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Партугаліі.

|| ж. партугалка, ✂.

|| прым. партугальскі, ✂.

партупея, ✂, ж.

Рэмень, перавязь для нашэння халоднай зброі, палявой сумкі і г.д.

|| прым. партупейны, ✂.

партфель, ✂, м.

1. Чатырохвугольная сумка з засцежкай, звычайна скураная, для нашэння кніг, папер.

2. Пра пасаду міністра ў некаторых буржуазных краінах.

   • Размеркаванне партфеляў.
   • Міністр без партфеля (назва асобай міністэрскай пасады).

3. перан. Рукапісы, прынятыя да друку выдавецтвам, рэдакцыяй.

   • Рэдакцыйны п.

|| прым. партфельны, ✂.

партшэз, ✂, м.

Род лёгкага пераноснага крэсла, у якім можна сядзець у паўляжачым стане.

|| прым. партшэзны, ✂.

партызан, ✂, м.

Удзельнік партызанскай вайны, баец партызанскага атрада.

• Партызаны — народныя мсціўцы.

|| ж. партызанка, ✂.

|| прым. партызанскі, ✂.

партызаніць, ✂; незак. (разм.).

Быць партызанам, ваяваць, знаходзіцца ў партызанскім атрадзе.

партызанскі, ✂.

1. гл. партызан.

2. Які мае адносіны да ўзброенай народнай барацьбы супраць іншаземных захопнікаў, што праводзіцца ў тыле ворага атрадамі, якія дзейнічаюць самастойна.

   • Партызанская вайна.
   • П. атрад.

партызаншчына, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Неарганізаваныя, анархічныя дзеянні, якія парушаюць дысцыпліну.

партыйнасць, ✂, ж.

1. Прыналежнасць да партыі (у 1 знач.).

2. Накіраванасць у рабоце, дзейнасці, прасякнутая пэўнай ідэалогіяй.

партыйны, ✂.

1. гл. партыя.

2. Які выражае інтарэсы партыі (у 1 знач.).

3. Прасякнуты пэўнай ідэалогіяй, які ажыццяўляе палітыку якой-н. партыі.