Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

падкачаць, ; зак.

  1. чаго. Качаючы, дабавіць.

    • П. вады.
  2. Падвесці, не выканаць ці дрэнна выканаць што-н. (разм.).

    • П. у выкананні даручанай работы.
    • Нашы хлопцы не падкачаюць.

падкідаць, ; зак.

  1. Кідаючы, наблізіць да каго-, чаго-н.

    • П. бліжэй дровы.
  2. Падшыць, падфастрыгаваць.

    • П. падол сукенкі.

|| незак. падкідаць, і падкідваць, .

|| наз. падкідка, , падкіданне, і падкідванне, .

падкідны, :

  • падкідны дурань — картачная гульня, у якой партнёры, паводле ўмовы гульні, па чарзе падкідаюць аднаму з гульцоў пэўныя карты, з тым, каб той адбіў іх.

падкідыш, , м.

Дзіця, падкінутае чужым людзям.

падкінуць, ; зак.

  1. Кінуць (уверх ці пад што-н.).

    • П. сякеру пад лаўку.
  2. што і чаго. Кінуўшы, дадаць.

    • П. вугалю ў топку.
  3. каго-што і чаго. Даць, паслаць дадаткова (разм.).

    • П. рэзервы на фронт.
    • П. машыну дроў.
  4. Употай пакласці каля каго-, чаго-н., падлажыць.

    • П. лістоўку.
  5. Падвезці, давезці (разм.).

    • П. на машыне ў горад.

|| незак. падкідаць, і падкідваць, .

падкладка, , ж.

Матэрыял, прышыты да ўнутранага боку адзення ці якога-н. вырабу.

  • Футравая п.
  • П. пінжака.

|| прым. падкладачны, .

падкласці, ; зак.

  1. Палажыць пад што-н.

    • П. падушку пад галаву.
  2. што і чаго. Кладучы, дадаць.

    • П. кашы на талерку.
  3. Палажыць тайком, з якім-н. намерам.

    • П. ананімнае пісьмо.

|| незак. падкладаць, і падкладваць, .

падклеіць, ; зак.

Наклеіць пад чым-н., дадаць, прыклеіўшы.

  • П. назву пад малюнкам.
  • П. геаграфічную карту.

|| незак. падклейваць, .

|| наз. падклейка, і падклейванне, .

падключыць, ; зак.

  1. Далучыць да сістэмы забеспячэння электрычнасцю, газам і пад.

    • П. батарэі.
  2. Прыцягнуць для сумесных дзеянняў, работы.

    • П. да работы свежыя сілы.

|| незак. падключаць, .

|| звар. падключыцца, .

|| незак. падключацца, .

падкова, , ж.

  1. Жалезная тоўстая дугападобная пласціна, якая прыбіваецца да конскага капыта для засцярогі ад пашкоджання і слізгацення.

  2. Наогул — усякі прадмет або размяшчэнне чаго-н. у такой форме.

|| памянш. падкоўка, .

|| прым. падкоўны, .

  • Падкоўнае жалеза.