Verbum

параніць, ✂; зак.

1. Нанесці рану каму-н., раніць каго-, што-н. Яго параніла асколкам снарада (безас.).

   • П. руку.
   • П. душу каму-н. (перан.).

2. Раніць усіх, многіх або нанесці раны каму-н. у многіх месцах.

   • П. усё цела.

паранка, ✂, ж. (разм.).

1. Запраўленая паранай бульбай ці мукой і завараная кіпнем сечка або мякіна на корм жывёле.

   • Зрабіць паранкі карове.

2. Параная бульба ў лушпінах.

параноік, ✂, м.

Чалавек, хворы на паранойю.

паранойя, ✂, ж.

Хранічнае душэўнае захворванне, якое характарызуецца ўстойлівым трызненнем.

|| прым. паранаічны, ✂.

параны, ✂.

1. Прыгатаваны парай.

   • Параная бульба.

2. Гатаваны (пра малако).

   • Паранае малако.

парапет, ✂, м.

Невысокая агароджа ўздоўж моста, набярэжнай вуліцы.

|| прым. парапетны, ✂.

парапсіхалогія, ✂, ж. (спец.).

Вывучэнне гіпатэтычнай магчымасці непасрэдна перадаваць на адлегласць інфармацыю аб нервова-псіхалагічным стане аднаго чалавека другому.

|| прым. парапсіхалагічны, ✂.

парапсіхолаг, ✂, м.

Той, хто займаецца парапсіхалогіяй.

парасілавы, ✂, (спец.).

Які мае адносіны да ператварэння цеплавой энергіі пары​² ў механічную.

• Парасілавая ўстаноўка (паравы кацёл і рухавік).

парасіцца, ✂; незак.

Пра свінню: нараджаць, прыводзіць парасят.

|| зак. апарасіцца, ✂.