Verbum

падзішах, ✂, м.

Тытул манарха ў некаторых краінах Блізкага і Сярэдняга Усходу (напр. былых турэцкіх султанаў).

|| прым. падзішахскі, ✂.

падзол, ✂, м.

Неўрадлівая шаравата-белая глеба.

|| прым. падзольны, ✂.

падзолісты, ✂.

З падзолам.

• Падзолістыя глебы.

|| наз. падзолістасць, ✂.

падзор, ✂, м.

1. Брыжы, карункі, якімі абшываецца ніжні край чаго-н.

   • Карункавы п.

2. У архітэктуры: карніз з разьбой.

   • Вокны з падзорам.

падзорны, ✂.

Які служыць для назірання, разглядвання.

• Падзорная труба.

падзьмухаць, ✂; зак.

Дзьмухаць некаторы час.

• Апарыўшыся малаком, і на ваду падзьмухаеш (прыказка).

падзьмуць, ✂; зак.

1. Пачаць дзьмуць.

   • Ад ракі падзьмуў халодны вецер.

2. Дзьмуць некаторы час.

   • Вецер падзьме і перастане.

падзяка, ✂, ж.

1. Пачуццё ўдзячнасці за што-н. добрае.

   • Выказаць падзяку.
   • Прыняць што-н. з падзякай.

2. Афіцыйнае выказванне высокай ацэнкі чыёй-н. працы, дзеянняў.

   • Аб’явіць падзяку ў загадзе.
   • Атрымаць падзяку ад дырэкцыі.

падзямелле, ✂, н.

Памяшканне, пячора пад паверхняй зямлі.

• Сырое п.

падзяўбці, ✂; зак.

1. Здзяўбці ўсё.

   • Галубы падзяўблі ўвесь корм.

2. Дзяўбці некаторы час.

   • Крыху падзяўблі і зніклі.