Verbum

пап’е-машэ, нескл., м.

Папяровая маса, змешаная з клеем, гіпсам, з якой шляхам прасавання вырабляюць розныя прадметы.

• Вырабы з п.

папіваць, ✂; незак.

1. Піць патроху.

   • Сядзяць, каву папіваюць.

2. Пакрыху, але не часта піць спіртное, п’янстваваць (разм.).

   • Пачаў п.

папікнуць, ✂; зак.

Выказаць каму-н. незадавальненне, дакор, папракнуць.

• Настаўнік папікнуў вучня за легкадумнасць.

|| незак. папікаць, ✂.

папільётка, ✂, ж.

Кавалачак паперы або тканіны, на якую накручваюць пасмы валасоў для завіўкі.

|| прым. папільётачны, ✂.

папірус, ✂, м., зб.

1. Трапічная травяністая расліна сямейства асаковых.

2. Матэрыял для пісьма, які вырабляўся з гэтай расліны егіпцянамі і інш. старажытнымі народамі.

   • Скруткі папірусу.

3. Рукапіс на такім матэрыяле.

|| прым. папірусны, ✂ і папірусавы, ✂.

папісаць, ✂; зак.

1. Правесці некаторы час за пісаннем чаго-н.

2. Занесці ў спіс усё, многае або ўсіх, многіх (разм.).

   • П. усіх у гурток.

◊

• Нічога не папішаш (разм.) — нічога не зробіш, іншага выйсця няма, даводзіцца мірыцца з тым, што ёсць.

папісваць, ✂; незак.

Час ад часу, зрэдку пісаць.

• П. вершы.

папіхацца, ✂; незак.

Адштурхвацца ад чаго-н.

• П. шастом, плывучы ў лодцы.

папіхаць, ✂; незак.

1. Штурхаючы, падштурхваючы, прымушаць ісці або перамяшчаць у якім-н. напрамку.

   • П. каго-н. у плечы.
   • П. тачку.

2. перан., каго і кім. Абыходзіцца з кім-н. зняважліва, распараджацца кім-н.

   • Усякі тут будзе п. мяне.

папіхач, ✂, м. (разм.).

1. Чалавек, якому даручаюць паскорыць якую-н. справу.

2. Тое, што і папіхіч.