Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пастараль, , ж.

Жанр у літаратуры і мастацтве Еўропы 14—18 стст., у якім ідылічна паказваецца жыццё пастухоў і пастушак на ўлонні прыроды.

|| прым. пастаральны, .

пастарнак, , м.

Агародная і дзікарослая расліна з прыемным пахам, караняплод з жоўтымі кветкамі, ужыв. як прыправа.

пастаронкавы, .

Які робіцца па старонках.

  • П. падлік.

пастарэлы, .

Які пастарэў, састарэў.

  • П. чалавек.

пастаў1, , м.

Пара млынавых камянёў.

  • Млын на два паставы.

|| прым. пастаўны, .

пастаў2, , м.

Сувой палатна.

  • У куфры стаялі чатыры паставы палатна.

|| прым. пастаўны, .

пастаўка, , ж.

Дастаўка, забеспячэнне прадукцыяй па спецыяльнаму дагавору.

  • П. сыравіны заводу.

пастаўляць, ; зак.

Паставіць усё, многае.

  • П. снапы.
  • П. новыя хаты.

пастаўнік, , м.

Загарадка для жывёлы ў полі.

пастаўшчык, , м.

Асоба, арганізацыя, якія пастаўляюць матэрыялы, тавары.

  • Завод-п.