Verbum

пастава, ✂, ж.

1. Знешнасць, манера трымаць сябе (пераважна пра постаць, склад фігуры).

   • Стройная п.

2. Пастаноўка, становішча якой-н. часткі цела.

   • П. рукі пры стральбе.
   • Правільная п. ног у танцы.

паставіць, ✂; зак.

• П. новае абсталяванне для майстэрняў.
• П. паліва.

|| незак. пастаўляць, ✂.

паставы, ✂.

1. гл. пост.

2. Які стаіць на пасту (у 2 знач.), на ахове чаго-н.

   • П. міліцыянер.
   • Выставіць паставых (наз.).

пасталелы, ✂.

Які пасталеў, зрабіўся сталым.

• Вярнуцца з арміі пасталелым.

пастамент, ✂, м.

Аснова, фундамент помніка, калоны, статуі.

• Гранітны п.

пастанавіць, ✂; зак.

Прыняць якую-р. пастанову.

• П. адзінагалосна.

|| незак. пастанаўляць, ✂.

пастанова, ✂, ж.

1. Калектыўнае рашэнне або ўрадавае распараджэнне.

   • П. педагагічнага савета.

2. Адна з форм судовага рашэння.

   • П. суда.
   • Прыватная п.

пастаноўка, ✂, ж.

1. гл. ставіць.

2. Становішча, манера трымаць якую-н. частку цела.

   • Правільная п. ног.

3. Спосаб рабіць што-н., арганізацыя чаго-н.

   • П. музычнай адукацыі ў школах.

4. Р -новак. Тое, што і спектакль.

   • Тэатральная п.

|| прым. пастановачны, ✂.

пастаноўшчык, ✂, м.

Работнік, які кіруе пастаноўкай спектакля, відовішча, рэжысёр.

пастар, ✂, м.

Пратэстанцкі святар.

|| прым. пастарскі, ✂.