Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

павыскубаць, і павыскубваць, ; зак.

Выскубці адно за другім усё, многае.

  • П. пер’е.

павысоўвацца, ; зак.

Паказацца, высунуцца адкуль-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

  • 3-пад шынялёў павысоўваліся галовы.

павысоўваць, ; зак.

Высунуць, перамясціць на адкрытае месца ўсё, многае.

  • П. сталы на сярэдзіну хаты.
  • Дзеці павысоўвалі галовы з-пад шафы.

павыстаўляць, ; зак.

  1. Выставіць што-н. устаўленае ў многіх месцах, усюды.

    • П. падвойныя рамы з вокнаў.
  2. Падаўшы ўперад, высунуць, паставіць для агляду, карыстання і пад. ўсё, многае.

    • П. рукі.
    • П. экспанаты.
  3. Выгнаць адкуль-н. усіх, многіх.

    • П. свавольнікаў за дзверы.

павыстрыгаць, ; зак.

Выстрыгчы што-н. у многіх месцах, усюды.

  • П. валасы.

павыстуджваць, ; зак.

Выстудзіць усё, многае.

  • П. пакоі.

павысушваць, ; зак.

Высушыць усё, многае.

  • П. бялізну.

павысылаць, ; зак.

Выслаць адно за другім усё, многае або ўсіх, многіх.

  • П. пасылкі.
  • П. дазоры наперад.

павысыпацца, ; зак.

  1. Высыпацца адкуль-н. — пра ўсё, многае.

    • Павысыпалася зерне з каласоў.
  2. адз. л. не ўжыв.; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак. Выспацца — пра ўсіх, многіх.

    • Дзеці ўжо павысыпаліся, гамоняць.

павысыпаць, ; зак.

  1. Высыпаць усё, многае.

    • П. двары пяском.
    • П. пясок з чаравікаў.
  2. (адз. л. не ўжыв.). Выйсці, выбегчы ў мностве (разм.).

    • З вагонаў павысыпалі пасажыры.