Verbum

закурэць​¹, ✂; зак.

Пакрыцца сажай, задыміцца ​¹.

• Сцены ў лазні закурэлі.

закурэць​², ✂; зак.

Пачаць курэць.

• Галавешка закурэла.

закусаць, ✂; зак. (разм.).

Скусаць, замучыць укусамі.

• Закусалі камары.

закусачная, ✂, ж.

Род сталовай, у якой падаюць проста згатаваныя, звычайна халодныя стравы.

закусіць​¹, ✂; зак.

Моцна захапіць зубамі.

• З. губу.
• З. цуглі.

|| незак. закусваць, ✂.

закусіць​², ✂; зак.

1. што, чым і без дапаўнення.

   • Заесці выпітае (віно, гарэлку і пад.).

2. Крыху паесці, перакусіць перад дарогай (разм.).

|| незак. закусваць, ✂.

|| наз. закусванне, ✂ і закуска, ✂.

закуска, ✂, ж.

1. гл. закусіць ​².

2. мн. -сак. Ежа, страва, якой закусваюць.

   • Халодныя закускі.
   • На закуску (таксама перан. пад канец, у заключэнне; разм.).

|| прым. закусачны, ✂.

закусь, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і закуска (у 2 знач.).

закутак, ✂, м.

1. Цёмны, цесны вугал, куток.

2. перан. Глухое, аддаленае ад культурных цэнтраў месца.