закусіць2, ; зак.

  1. што, чым і без дапаўнення.

    • Заесці выпітае (віно, гарэлку і пад.).
  2. Крыху паесці, перакусіць перад дарогай (разм.).

|| незак. закусваць, .

|| наз. закусванне, і закуска, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)